Het is alweer meer dan een week geleden dat we de laatste zeildag van het ONK te Reeuwijk afsloten. Wat laat maar hierbij toch nog een verslagje met wat foto’s van Joost van Donk. Onderaan het verslag een link naar foto’s van Joost van Donk.
Bij aanvang op vrijdagochtend, de eerste zeildag, was er geen wind.
Tijdens het wachten in het clubhuis heeft het regelmatig geregend.
De middag was beter er was wat wind en zo goed als droog, er werden 4 heats gezeild.
De eerste heat was voor mij al meteen een slecht begin.
Ik startte in de A vloot maar had meteen een te vroege start en eindigde bijna als laatste.
In ieder geval ver genoeg onderaan om in de B vloot terecht te komen.
Om naar de A vloot te komen moet je in de B bij de eerste vier eindigen.
Dat is niet eenvoudig omdat in het begin ook de sterke zeilers nog in de B meezeilen.
Om een beetje punten te kunnen halen zal je in de A vloot moeten zeilen.
Een slecht begin dus.
Op zaterdag zag ik in de uitslagen dat ik niet verder dan een 20e plaats was gekomen.
De zaterdag bracht geen beter resultaat.
Het ONK 2010 met 29 deelnemers waarvan 13 Nederlanders is gezellig en leuk, zeker wat het sociale gedeelte betreft.
De locatie is goed, er is koffie, een biertje en wat te eten tussen de middag.
Een mooi uitzicht over de plas. Het moet gezegd worden dat Chris Vaes en Paul ‘dArnaud een prima evenement georganiseerd hebben.
Op de zaterdagavond hadden we een heerlijk captains diner.
Een Indonesisch /Thaise buffet, heel bijzonder. Dus aan gezelligheid geen gebrek.
Op het steiger is het echter een serieuze topsport.
Iets wat we met onze reguliere wedstrijden in het land niet gewend zijn.
Daar zal ik, wanneer ik volgend jaar weer mee ga doen, iets op moeten vinden.
Het gaat niet alleen om hard zeilen, maar ook hoe je mentaal er in staat.
Vergelijk het met een tenniswedstrijd op redelijk niveau, waarbij je in de wissel tegen je tegenstander zegt dat hij een geweldige serves heeft.
Je tegenstander slaat daarna geen bal meer in.
Het radiozeilen op ONK M-klasse niveau is daar mee te vergelijken.
Op het steiger en op het water is er strijd.
Op modelzeil gebied is het een serieuze aangelegenheid.
Buiten de wedstrijdleider Geert hadden we ook dit jaar ook weer een heuse judge namelijk Margriet Pannevis.
Het was de bedoeling van de organisatoren dat zowel Geert als Margriet ook straffen zouden uitdelen aan deelnemers die een overtreding maakten.
Geert en Margriet hebben dat niet gedaan en gezegd het nemen van straf over te laten aan de deelnemers zelf. Ze kunnen gewoon tegen elkaar protesteren. Twee mensen kunnen immers niet de hele wedstrijdbaan overzien, het zou dan willekeur worden.
Het zou nog beter zijn als de deelnemer die een fout maakt, zelf zijn straf neemt.
Helaas gebeurt dat niet. Bijvoorbeeld; op zondag had een bekende Duitse zeiler een indringstart bij mij.
Ik protesteerde niet omdat ik me volledig wilde concentreren op mijn wedstrijd.
De Duitser nam echter niet zijn straf. Geert had het gezien en zei later dat ik had moeten protesteren. Hij had daar helemaal gelijk in.
De strijd wordt niet gevoerd met het materiaal.
De boten zeilen bijna allemaal even hard op een enkeling na.
In ieder geval ben ik ervan overtuigd dat mijn boot even hard zeilt als de winnaar.
Als er verschillen zijn in bootsnelheid, dan zijn die heel klein.
De wedstrijd moet gewonnen worden met tactiek en inzicht en op winnaars mentaliteit.
Modelzeilen op de baan op Reeuwijk is moeilijk, veel winddraaiingen en verschillen in wind sterkte. Of de wind uit land komt of van de plas het maakt niet uit.
Deze omstandigheden zijn voor iedereen gelijk, als je met z’n alle op een plek zeilt tenminste.
Het ligt me wel, want je kunt hier veel mee winnen maar ook veel mee verliezen.
Mijn tactiek is om in een veld van 17 boten in een vrij gebied te zeilen en vooral uit de buurt van anderen. Dat is moeilijk want je komt gewoon altijd andere boten tegen.
Zo heb ik bijvoorbeeld een keer aan Victor van Leeuwen gehaakt gezeten en Victor weer een keer aan mij. Op de foto is dat duidelijk te zien.
Bij aanvang op vrijdagochtend, de eerste zeildag, was er geen wind.
Tijdens het wachten in het clubhuis heeft het regelmatig geregend.
De middag was beter er was wat wind en zo goed als droog, er werden 4 heats gezeild.
De eerste heat was voor mij al meteen een slecht begin.
Ik startte in de A vloot maar had meteen een te vroege start en eindigde bijna als laatste.
In ieder geval ver genoeg onderaan om in de B vloot terecht te komen.
Om naar de A vloot te komen moet je in de B bij de eerste vier eindigen.
Dat is niet eenvoudig omdat in het begin ook de sterke zeilers nog in de B meezeilen.
Om een beetje punten te kunnen halen zal je in de A vloot moeten zeilen.
Een slecht begin dus.
Op zaterdag zag ik in de uitslagen dat ik niet verder dan een 20e plaats was gekomen.
De zaterdag bracht geen beter resultaat.
Het ONK 2010 met 29 deelnemers waarvan 13 Nederlanders is gezellig en leuk, zeker wat het sociale gedeelte betreft.
De locatie is goed, er is koffie, een biertje en wat te eten tussen de middag.
Een mooi uitzicht over de plas. Het moet gezegd worden dat Chris Vaes en Paul ‘dArnaud een prima evenement georganiseerd hebben.
Op de zaterdagavond hadden we een heerlijk captains diner.
Een Indonesisch /Thaise buffet, heel bijzonder. Dus aan gezelligheid geen gebrek.
Op het steiger is het echter een serieuze topsport.
Iets wat we met onze reguliere wedstrijden in het land niet gewend zijn.
Daar zal ik, wanneer ik volgend jaar weer mee ga doen, iets op moeten vinden.
Het gaat niet alleen om hard zeilen, maar ook hoe je mentaal er in staat.
Vergelijk het met een tenniswedstrijd op redelijk niveau, waarbij je in de wissel tegen je tegenstander zegt dat hij een geweldige serves heeft.
Je tegenstander slaat daarna geen bal meer in.
Het radiozeilen op ONK M-klasse niveau is daar mee te vergelijken.
Op het steiger en op het water is er strijd.
Op modelzeil gebied is het een serieuze aangelegenheid.
Buiten de wedstrijdleider Geert hadden we ook dit jaar ook weer een heuse judge namelijk Margriet Pannevis.
Het was de bedoeling van de organisatoren dat zowel Geert als Margriet ook straffen zouden uitdelen aan deelnemers die een overtreding maakten.
Geert en Margriet hebben dat niet gedaan en gezegd het nemen van straf over te laten aan de deelnemers zelf. Ze kunnen gewoon tegen elkaar protesteren. Twee mensen kunnen immers niet de hele wedstrijdbaan overzien, het zou dan willekeur worden.
Het zou nog beter zijn als de deelnemer die een fout maakt, zelf zijn straf neemt.
Helaas gebeurt dat niet. Bijvoorbeeld; op zondag had een bekende Duitse zeiler een indringstart bij mij.
Ik protesteerde niet omdat ik me volledig wilde concentreren op mijn wedstrijd.
De Duitser nam echter niet zijn straf. Geert had het gezien en zei later dat ik had moeten protesteren. Hij had daar helemaal gelijk in.
De strijd wordt niet gevoerd met het materiaal.
De boten zeilen bijna allemaal even hard op een enkeling na.
In ieder geval ben ik ervan overtuigd dat mijn boot even hard zeilt als de winnaar.
Als er verschillen zijn in bootsnelheid, dan zijn die heel klein.
De wedstrijd moet gewonnen worden met tactiek en inzicht en op winnaars mentaliteit.
Modelzeilen op de baan op Reeuwijk is moeilijk, veel winddraaiingen en verschillen in wind sterkte. Of de wind uit land komt of van de plas het maakt niet uit.
Deze omstandigheden zijn voor iedereen gelijk, als je met z’n alle op een plek zeilt tenminste.
Het ligt me wel, want je kunt hier veel mee winnen maar ook veel mee verliezen.
Mijn tactiek is om in een veld van 17 boten in een vrij gebied te zeilen en vooral uit de buurt van anderen. Dat is moeilijk want je komt gewoon altijd andere boten tegen.
Zo heb ik bijvoorbeeld een keer aan Victor van Leeuwen gehaakt gezeten en Victor weer een keer aan mij. Op de foto is dat duidelijk te zien.
Uiteraard lukt dat ook niet bij de boeien, daar moeten we weer allemaal omheen. Hier ontstaan allerlei situaties, bakboord/stuurboord en de regels bij het ronden van de boei. Veel deelnemers proberen uit deze situaties een voordeel te halen. Ook wel eens onterecht. Denk aan het roepen van uit of in bij tennis. Niemand kan het goed zien maar als je maar hard genoeg volhard heb je een punt. Bijvoorbeeld, een deelnemer zat vast aan de bovenboei, ik ging er ruim om heen. Deze deelnemer begon meteen te roepen dat een boot met rode nummers hem raakte. Het nummer niet kunnen lezen maar wel zien dat je geraakt wordt. Trap je hier in en draai je een rondje, dan heeft deze deelnemers de kans dat er een deelnemer minder voor hem komt.
Bij de onderboei had ik een keer de situatie dat een Fransman binnenkant boei had. De Fransman riep om ruimte “water” noemen ze dat. Ik gaf hem de ruimte waar naar hij vroeg. Maar hij bracht me zover naar buiten dat er een gat tussen de boei en de Fransman ontstond waar een Mammoettanker nog in kon keren. Ik remde wat af en draaide achter hem langs dook ik dat enorme gat en ronde de boei en lag meteen voor hem richting finish. De Fransman begon meteen protest te brullen. Ik stond op het punt om te gaan draaien, maar bedacht me op tijd. Margriet Pannevis de judge, had het gezien en vond het geen overtreding. De Fransman kon me op geen enkele manier raken al deed hij nog zo zijn best. Ik ben als derde gefinisht, maar ben daarna teruggedraaid om een rondje gaan draaien en ben toen voor de zekerheid nog een keer gefinisht. Dit is een kleine greep uit situaties die ik deze drie ONK dagen heb meegemaakt.
Dat vrij zeilen en op de winddraaiingen en vlagen anticiperen, lukte in ieder geval op vrijdag en zaterdag niet bij mij.
Zondag ging het beter. De baan lag er goed en overzichtelijk in.
Bij de stuurboord startboei achteraan starten en dan meteen over stuurboord weg voor een lange slag. Als het een beetje meezit kom je over bakboord naar de bovenboei.
Door in een vrije baan je volledig te kunnen concentreren op het zeilen kwam ik op zondag een aantal keren als eerste bij de bovenboei. Ook kwam ik hierdoor een keer in de B vloot al eerste over de finish. Ook in de A ging het daarna een stuk beter en kon ik een keer een tweede en wat derde plaatsen scoren.
Uiteindelijk zijn twee Fransen op de eerste en tweede plaats geëindigd en werd Christiaan Helder derde.
Christiaan stond er ook op zaterdag slecht voor maar maakte op zondag ook veel goed.
Zoals ik al schreef is het wedstrijdzeilen op ONK op een behoorlijk hoog niveau.
Er zijn veel ANSF zeilers met een M-klasse zoals Willem Bunte, Wim Breedijk, Joost van Donk, Hein Wesselius en Robbert Bekooy op vrijdag en zaterdag komen kijken. Max Westerink en Michel van der Fluit hebben zelfs meegedaan. De belangstelling is er en misschien krijgen we toch een keer een groter aantal Nederlandse deelnemers op het ONK. Maar wat doen we met de drempel?
De uitslagen zijn op de volgende link te vinden:
http://www.radiozeilen.nl/marblehead/wedstrijduitslagen.htm
Klik op “laatste wedstrijd”!!!!!!
De foto’s van Joost van Donk zijn te vinden op:
http://picasaweb.google.nl/joostmb1958/20100925ONK2010Reeuwijk?feat=email#5521488787821421074
Bij de onderboei had ik een keer de situatie dat een Fransman binnenkant boei had. De Fransman riep om ruimte “water” noemen ze dat. Ik gaf hem de ruimte waar naar hij vroeg. Maar hij bracht me zover naar buiten dat er een gat tussen de boei en de Fransman ontstond waar een Mammoettanker nog in kon keren. Ik remde wat af en draaide achter hem langs dook ik dat enorme gat en ronde de boei en lag meteen voor hem richting finish. De Fransman begon meteen protest te brullen. Ik stond op het punt om te gaan draaien, maar bedacht me op tijd. Margriet Pannevis de judge, had het gezien en vond het geen overtreding. De Fransman kon me op geen enkele manier raken al deed hij nog zo zijn best. Ik ben als derde gefinisht, maar ben daarna teruggedraaid om een rondje gaan draaien en ben toen voor de zekerheid nog een keer gefinisht. Dit is een kleine greep uit situaties die ik deze drie ONK dagen heb meegemaakt.
Dat vrij zeilen en op de winddraaiingen en vlagen anticiperen, lukte in ieder geval op vrijdag en zaterdag niet bij mij.
Zondag ging het beter. De baan lag er goed en overzichtelijk in.
Bij de stuurboord startboei achteraan starten en dan meteen over stuurboord weg voor een lange slag. Als het een beetje meezit kom je over bakboord naar de bovenboei.
Door in een vrije baan je volledig te kunnen concentreren op het zeilen kwam ik op zondag een aantal keren als eerste bij de bovenboei. Ook kwam ik hierdoor een keer in de B vloot al eerste over de finish. Ook in de A ging het daarna een stuk beter en kon ik een keer een tweede en wat derde plaatsen scoren.
Uiteindelijk zijn twee Fransen op de eerste en tweede plaats geëindigd en werd Christiaan Helder derde.
Christiaan stond er ook op zaterdag slecht voor maar maakte op zondag ook veel goed.
Zoals ik al schreef is het wedstrijdzeilen op ONK op een behoorlijk hoog niveau.
Er zijn veel ANSF zeilers met een M-klasse zoals Willem Bunte, Wim Breedijk, Joost van Donk, Hein Wesselius en Robbert Bekooy op vrijdag en zaterdag komen kijken. Max Westerink en Michel van der Fluit hebben zelfs meegedaan. De belangstelling is er en misschien krijgen we toch een keer een groter aantal Nederlandse deelnemers op het ONK. Maar wat doen we met de drempel?
De uitslagen zijn op de volgende link te vinden:
http://www.radiozeilen.nl/marblehead/wedstrijduitslagen.htm
Klik op “laatste wedstrijd”!!!!!!
De foto’s van Joost van Donk zijn te vinden op:
http://picasaweb.google.nl/joostmb1958/20100925ONK2010Reeuwijk?feat=email#5521488787821421074
De filmpjes van Joost op youtube zijn op de volgende link te vinden.
http://www.youtube.com/watch?v=HkY8rrAaklc&videos=D9c-oNkafeI&feature=BF
http://www.youtube.com/watch?v=HkY8rrAaklc&videos=D9c-oNkafeI&feature=BF
John Langeveld
Geen opmerkingen:
Een reactie posten