De motivatie om aan de toertocht te gaan meedoen moest vooral komen uit verantwoordelijkheidsgevoel ten opzicht van de organisator.
Het weer op zaterdag was verschrikkelijk slecht en de voorspellingen waren ook niet echt rooskleurig.
Dat was dan ook de reden dat we uiteindelijk met 7 deelnemers van start gingen maar daarom niet minder gezellig.
Maar voor diegene die er niet waren, het viel weer eens reuze mee.
Er stond een lekker zonnetje aan de hemel en de wind was rond een 3/4 Bft.
De lucht was grillig, het weer kon alle kanten uit en dat maakt het spannend.
Maar we hadden geluk de meest donkere wolken met buien trokken langs ons heen.
Om toch op alles voorbereid te zijn hebben we ons maar in het hele zeilpak gehesen.
We kozen ook voor een C zeil, want uit de buien kon nog wel een wat wind komen.
Dat laatste was ook zo.
We hebben zo nu en dan behoorlijk wat wind gehad, maar we hebben ook volledig dood gelegen.
Het is een loop van zo'n 4 kilometer op het jaagpad langs de Ouderijn. Dus totaal gingen we voor 8 kilometer. Ten opzicht van een marathon van 42 kilometer een te verwaarlozen afstand.
Exact om 11 uur gaf Dirk van Berkel het sein dat we moesten starten.
We zouden halverwege het parcours stoppen bij de picknickbank waar Dirk ons zou opwachten met een pan soep.
Na zo’n twee kilometer zeilen kwamen we bij de stop aan en Dirk en Do van Berkel wachtte ons al op met een heerlijke bruine bonensoep.
Het was weer even ouderwets gezellig, maar we moesten weer door.
Na een stuk van het parcours, waar we wisselend wel en dan weer geen wind hadden, kwamen we een ANWB bord tegen we dachten er al te zijn.
Maar een aantal van ons zijn toch nog een stukje door gezeild en na een paar honderd meter bereikten we het keerpunt waar we niet verder konden. Hier komt namelijk de Does uit op de Ouderijn. Over zwemmen was geen optie.
Het cafétje wat hier gelegen is was helaas dicht dus hebben we de terugtocht maar aanvaard.
Op de terugweg hadden we zorgen om Arnold Mulder. Arnold bleef steeds achter. We hebben hem halverwege opgewacht bij een picknick bank. Daarna konden we weer verder en gelukkig was er op dat moment een lekker windje
dus lieten we Arnold vooruit zeilen.
Maar ook dat baarde zorgen want Arnold zwalkte over de Ouderijn en op een gegeven moment zat hij aan de overzijde aan de kant op de keien. Gelukkig kwam hij los, maar bleek dat zijn roer er dwars onder stond. De boot van Arnold bleef maar rondje draaien.
Dirk van der Wereld heeft toen zijn Doortje ernaast gezet en zo konden we de boot van Arnold aan de kant krijgen.
Ik heb Dirk van Berkel gebeld en die heeft Arnold bij de betonfabriek opgehaald met de auto.
Het is anders toch wel een heel eind lopen met een boot op je nek.
De tocht naar Koudekerk ging verder voorspoedig, wel met plaatsen waar we nauwelijks wind hadden.
Bij de finish stond Dirk van Berkel ons op te wachten met een heerlijke versnapering onder ander met een Lingens Blond en die ging er prima in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten